دعای سال نوی من ! سال کرونایی

 ما سال'>سال 1400 را با کرونا شروع کردیم که پر از درد و گرفتاری و مرگ و میر عزیزان مان بود. چشم امید داشتیم که سال به پایان برسد و این ویروس منحوس بار بنند و ما نفسی راحت بکشیم که سرو کله ی " امیکرون"  پیدا شد.

سال 1401 را هم با نحوست امیکرون آغاز کردیم. و طبق معمول چشم امیدمان به خداوند مان هست که برما ترحم کند.
در دوسالی که تحت بدترین فشارهای جسمی و روانی و مالی بودیم به این نتیجه رسیدیم که دچار لعنتی بس بزرگ گردیده ایم. و تمام عزم خودرا جزم کردیم که دستمان را بسوی حضرت اعلی دراز کنیم که ای
خداوند آسمانها و زمین
ترحم فرما ! زیرا تو فیاض و دیرخشمی ! تو بر قوم آشور که قومی گردنکش و آدمکش بودند به سبب توبه شان ترحم فرموده و از هلاکتشان چشم پوشی فرمودی

دعای خدمتگزارانت را نیز بشنو .  از آسمان بشنو و چون شنیدی بیامرز

و اگر قحطی در این سرزمین باشد یا طاعون یا باد سوزان  یا کپک یا ملخ  یا کرم حشره و یا اگر دشمنانشان ایشان را در هریک از شهرهایشان در این سرزمین محاصره کنند  هرگونه بلا و بیماری که باشد و هر دعا یا تمنایی که از سوی هرکسی یا از سوی قومت اسراییل کرده شود به گونه ای که هریک آگاه از مصیبت و غم خویش ، دست های خودرا به سوی این خانه دراز کنند آنگاه از سکونتگاه خود آسمان بشنو و بیامرز و به هرکس که از دل او آگاهی مطابق تمامی راه هایش جزا ده ! چرا که تو عارف قلوب جمیع آدمی ، تا آنکه ایشان در تمامی روزهای زندگی خود در این سرزمین که به پدران ما بخشیده ای از تو بترسند و در راههای تو گام بردارند.  (دوم تواریخ  6)

آمین و آمین

صلح و سلامتی بر همه گیلانیان و ایرانیان و قوم صوفی

اسماعیل صوفی